ღمن و عليرضام و♥ღدخترِ ماه ღ♥ღ

همیشه آخرین سطر برایش می‌‌نوشتم " روزی بیا که برایِ آمدن دیر نشده باشد " می‌ نوشتم " روزی بیا که هنوز دوستت داشته باشم ، که هنوز دوستم داشته باشی‌ " می‌ نوشتم در نبودنت به تمام ذرات زندگی‌ کافر شده ام جز ایمانِ به بازگشتِ تو......

برای من فقط کافی است مطمئن باشم که تـو و مـن در این لحظه وجود داریم ، هــمـین . صد سال تنهایی / گابریل گارسیا مارکز

بودن تو ، تنها خبر خوب هر روز من است.. حتی اگه ازم دور باشی.. از نسیمی که بوی تو را میداد.. ممنونم بابت این اطلاع رسانی... ...

يه وقتايي هست كه شروع ميكنم به حرف زدن بعد يهو وسط حرفم به طرف ميگم بي خيال، حوصله ندارم بقيه شو بگم، بعد خفه خون ميگيرم... الانم اومدم يه چيزي بنويسم بيخيال شدم!! فكر كنم از نشانه هاي ديوونه شدنه.. فكر كنم هركي بياد پست هامو بخونه به هم ريختگيمو درك كنه..

امشب یادِ این شعر احمد شاملو اُفتادم : . "گفتی دوستت می دارم.. و قاعده دیگر شد.. کفایت مکن ای فرمان شدن.. مکرر شو مکرر شو !!" . ایمان دارم به پیامبری احمد شاملو (: همین و تمام..

در باز شد ؟ حتما "باد" شوخی اش گرفته.. مسخره ! ادای آمدنت را در می آورد !!!!

به تقویم نگاه میکردم روزهای آخر ابان ماه... نیامدی و نماندی برایم، مهربانم؛ این ماه هم خانه ام از عطر تو خالی بود...

اینروزا بیشتر از قبل دعا میکنم....شایدبنده خوبی نباشم اما بازم لحظه ای ازش غافل نیستم...و از خدا میخوام کمکم کنه من به تنهایی از پس اش بر نمیام....با همه ی مشکلاتم هنوزم به رحمت خدا و قدرت دلهامون شکی ندارم...هنوزم میشه با کمی ایمان و خوش فکری ادامه داد.دلم میخواد قید همه ی حرفای ناامید کننده رو بزنم... اگه خدا بخواد و همه چی درست بشه هر سال تو خونه خودمون نذری درست میکنم...خدایا.... ...

با من اكنون چه نشستن‌ها، خاموشی‌ها با تو اكنون چه فراموشی‌هاست چه كسی می‌خواهد من و تو ما نشویم خانه‌اش ویران باد من اگر ما نشوم، تنهایم تو اگر ما نشوی، خویشتنی ......... من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه بر می‌خیزند من اگر بنشینم تو اگر بنشینی چه كسی برخیزد؟ چه كسی با دشمن بستیزد؟ چه كسی پنجه در پنجه‌ی هر دشمن دون آویزد....

باران که می آید   حضور مبهم یک هیچ مرا فرا می گیرد تپش های قلبم به شماره می افتد دم می رود و بازدم به سختی باز می گردد دلم سخت می گیرد چشمم سخت می گرید باران که می آید لحظه هایم سالها زنده اند پیچک یاد از ساقه های دلتنگی بالا میرود میرود تا اوج ،میرود تا خاطره های همیشه باران که می آید من غرق ترانه ی سکوت می شوم حسی تازه در رگهایم می جوشد و قطره قطره از چشمانم نوای تنهایی می بارد باران که می آید دلم سخت می گیرد چشمم سخت می گرید و حضور مبهم یک هیچ مرا فرا می گیرد... ...